شرحی عرفانی بر اسماء جوشن کبیر توسط حجت الاسلام و المسلمین ،عارف وارسته سید علی نجفی (ره)
“ادب توحیدی داشته باشید ، ادب توحیدی و ملاحظه خدا به قدری انسان را خاضع می کند حتی بر سر حماری هم نمی توانید فریاد بکشید ، چه برسد به انسان ها …
اگر انسان حرف های نا مرتب بزند و این را بفهمد که همان کسی که همیشه مواظب بود تا اینها را نشنود ، پشت پرده بوده و همه را شنیده است ، چه حالی می شود ؟ فردای قیامت این حال خواهیم شد و این آیه (یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله ) یعنی همین . وای ! در جنب الله چه گفتم و چه کردم !همانی که نباید به او می رسید فقط به او رسید ، فقط او دید و شنید . به چه رویی ما فردای قیامت در محضر خدا حاضر شویم ؟! کار خراب است مگر عنایتی کند . اگر این صفت ” یا سامع الصوات ” برای ما جلوه کند با ادب توحیدی ، مهمترین عضو را که زبان است کنترل خواهیم کرد > صحبت این نیست که ملائکه می نویسند ، صحبت این است که آن محبوب دارد می شنود